Zajęcia indywidualne on-line
Witaj, 🙂
poniżej prezentuję ofertę dla indywidualnych zajęć on-line dla osób z rozmaitymi zaburzeniami i problemami emocjonalnymi.
Zachęcam do zapoznania się całościowo z daną usługą zanim zechcesz się ze mną umówić na spotkanie.
1. Informacje organizacyjne
a) Aby zacząć spotkania ze mną:
– zapoznaj się z zakładką „O mnie” aby wiedzieć dokładnie na jakiej podstawie wykonuję swoją pracę: Kliknij link,
– koniecznie przeczytaj „Regulamin Ogólny i Szczegółowy”, który zawiera też sposoby mojej pracy abyśmy mieli pełną
jasność zanim przystąpimy do wspólnych działań: Kliknij tutaj.
b) Miejsce spotkań, czas oraz cena:
– oferuję spotkania on-line. Łączymy się poprzez Skype lub aplikację google Hangoust,
– czas trwania spotkania: 50 minut,
– cena: 90 złotych za 1 spotkanie.
c) Terminarz i kontakt ze mną:
– klikając w poniższy link otrzymasz dostęp do kalendarza z terminami oraz instrukcję:
Link: Zobacz kalendarz rezerwacji,
– jeśli potrzebujesz się ze mną skontaktować, to zapraszam:
Kliknij: Możliwości kontaktu ze mną.
d) Możliwość dokonania płatności:
– Paypal,
– przelew na konto bankowe.
Dane do wykonania płatności otrzymasz po rejestracji terminu.
2. Czym się zajmuję?
a) Zaburzenia lękowe:
– zaburzenia obsesyjno – kompulsyjne (nerwica natręctw),
– zaburzenia lękowe z napadami paniki, lękiem wolnopłynącym (nerwica lękowa z lub bez agorafobii),
– lęk społeczny (fobia społeczna),
– zaburzenia depresyjne,
– zaburzenia hipochondryczne.
b) Derealizacja i depersonalizacja.
c) Konflikty wewnętrzne, blokady emocjonalne, trudna przeszłość:
– DDA/DDD,
– trudne przeżycia z przeszłości, traumy,
– konflikty i blokady emocjonalne występujące z uwagi na obecnie trwające problemy i trudne sytuacje.
d) Inne problemy emocjonalne:
– przerost wewnętrznego krytyka,
– niskie poczucie wartości,
– przerost wewnętrznego dziecka (niedojrzałość emocjonalna),
– życie w 100 procentach dla kogoś,
– perfekcjonizm,
– potrzeba wsparcia emocjonalnego przy rozpoczynaniu brania leków i ich odstawiania,
– trudności z reakcją na stres.
e) Zaburzenia osobowości:
– zaburzenie osobowości lękowej ; zależnej ; unikającej,
– osobowość anarkastyczna,
– zaburzenie osobowości z pogranicza, borderline.
f) Choroby psychiczne:
– choroba dwubiegunowa,
– choroba schizofrenii.
Uwaga – w wypadku powyższych chorób psychicznych zajęcia ze mną ograniczają się do nauki rozpoznawania początków epizodów psychotycznych lub depresyjnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej.
A także na ogólnej pracy nad emocjami i relacjami społecznymi.
Panie Wiktorze czy uważa Pan, że z fobią społeczną warto pracować nad asertywnościa? To może pomóc na taki rodzaj zaburzenia? Mam ją odkąd pamiętam a mam teraz 28 lat i chciałbym od czegoś zacząć stąd moje pytanie.
Hey Mariusz,
generalnie zawsze warto zdobywać wiedzę o czymś rozwojowym a asertywność jest czymś takim. Szczególnie, iż wiele materiałów w choćby sieci bywa ciekawie napisanych. I można zaczerpnąć stamtąd motywację.
Natomiast asertywność to zachowanie, które wymaga praktyki, samym gadaniem o niej czy czytaniem dostąpi się wzrostu poziomu wiedzy ale bez realnego wdrażania za wiele się nie zdziała.
A lęk społeczny związany jest z między innymi opinią innych ludzi, ocenianiem przez nich i szeregiem zachowań unikających, co utrudnia praktykowanie asertywności tak w pełni.
Można to oczywiście połączyć i w pewien sposób od tego zacząć ale z uwagi, iż fobia ta jest zaburzeniem bardzo nawykowym, to jednak proponowałbym rozpocząć pracę od poznania jej mechanizmów i ustalenia określonej potrzebnej aktywności oraz odnoszenia się do tego co się z Nami w tym lęku dzieje. Czyli od pracy nad zaburzeniem.
Jeśli jesteś z okolic Katowic to z początkiem października rusza 3 grupa dla osób z tym problemem – https://www.emocjobranie.pl/zajecia-grupowe-dla-osob-z-lekiem-spolecznym-bezplatne/ możesz obserwować temat.
Zbliżają się studia i musiałem zawiesić terapię u Victora bo środków brak ale też już sobie radzę więc myślę że to kwestia czasu. Doszedłem do etapu gdzie mogę przywołać najgorsza myśl i po chwili to opada, nie robią na mnie wrażenia triki nerwicy. Jak się gorzej poczuje to są to momenty i wczuwam się wtedy w to najbardziej jak się da i mija. Śmieje jaki głupi byłem że się z tym bawiłem ponad 2 lata bojąc się swojej wyobraźni ale po fakcie to każdy mądry. Teraz biorę wszystko jak leci, samobójstwo czy psychoza albo morderstwo obojętnie i trwa chwilę. Czuję że potrzebuję czasu aby to się całkiem uspokoiło. Na terapii można pogadać o wszystkim, wsparcie dostałem nawet w candidzie jelit z którymi miałem problem jeszcze przed nerwica. Vic ma kompleksowe podejście do sprawy i nie wiem czy komuś bardziej ufam w tych tematach. Choć mam nadzieję że na tej ostatniej prostej poradzę sobie już sam 🙂
Witaj Wiktor! 🙂 Widzę że niektórzy pytają Ciebie o różne rzeczy, to spróbuję i ja. Pierwsze to czy prowadzisz zajęcia dla par? Jestem w związku 4 letnim ale z osobą, która uwielbia pozory…nie wiem jak to szybko opisać aby nie tworzyć za długiego tekstu więc napiszę tylko, że bardziej martwi się o wszystko co związane z jego osobą i tym jak wypadnie przed innymi. Najczęściej nie patrzy w ogóle na to co ja czuję tylko bardziej stara się przypodobać innym. Myśli w większości o sobie co powoduje coraz więcej problemów, szczególnie że ja tak nie robię i stawiam go jak trzeba na pierwszym miejscu. Oczywiście rozumiem, że czasem człowiek tak po prostu ma ale u mojego partnera to pozory są w każdej sprawie. Dlatego mam drugie pytanie, czy uważasz że może się coś takiego zmienić i czy takie osoby to jakiś typ charakteru? Potrafię zrozumieć, ze opinia innych jest ważna ale ni to, że moja dużo mniej i to nawet jeśli chodzi o osoby, które nie są jakimiś wielkimi przyjaciółmi, tylko czasem to obcy ludzie lub dalsi znajomi. Dziękuję z góry za odpowiedź!
Hey, odpowiadając na Twoje pytanie trzeba by bardzo uogólnić osoby, które trzymają się mocno pozorów. Bowiem nie znam szczegółów Waszej relacji więc trudno tak szczegółowiej temat ten określić. Generalnie pozory trzyma się po to aby chronić swój wizerunek i robi się to z wielu rożnych powodów. Często jest to naturalny odruch i nie jest niczym szkodliwym ale chodzi o to aby i w tym był umiar. Zaznaczam, że w swojej wypowiedzi nie odnoszę się do każdego kto w za dużym stopniu pozory lubi trzymać, po prostu odpowiadam na Twoją wypowiedź. Co na pewno można wydzielić osoby, które trzymają się pozorów i są do tego sporymi egocentrykami. Nie twierdzę tu, że te osoby są złe czy cokolwiek takiego, jedynie to, że partnerzy tacy są czasem trudni w obyciu. Bowiem z jednej strony chronią bardzo swój wizerunek, a z drugiej potrafią skupiać się głównie na sobie. To powoduje, że dość często w sytuacjach międzyludzkich są tak bardzo przejęci aby ktoś źle nie odebrał ich zachowania, plus skupieni na tym co sami czują, że zupełnie nie zwracają uwagi na osobę bliską. Potrafią dlatego „wybrać” to co pomyśli kolega czy koleżanka, bądź nawet mało znana osoba, niż to co czuje osoba bliska. A to… Czytaj więcej »
Wystawię komentarz bo się należy Wiktorowi 😉jak rozmawiam z innymi z zaaburzonymi to zdałem sobie sprawę że Wiktor jest chyba terapeutą od spraw wieloletnich i beznadziejnie trudnych 😁 trochę nawet mu współczuję jak słucham sesji potem ze sobą samym 😁 Spotkania są perfekt i duże wsparcie jak się jeszcze w tym wszystkim zgubie. To co przez 10 miesięcy mi się udało wynieść z sesji i co jest pozytywne dla mnie to wyjaśnianie mi i nacisk na to żebym nie zajmował się każdym szczególem jaki poprzez myśli nerwica daje a konkretnie celował w obawy i określony strach. Wcześniej analizowalem każda rzecz jaka dostawałem i próbowałem coś z tym robić. To było błędem co widzę dopiero teraz. Ta uwaga może też przyda się wam szczególnie jak macie problemy z nadmiernym martwieniem się. Od szczegółu do ogółu tak bym to podsumował. Do tego trwanie w tak zwanej hardkorowej akceptacji w derealizacji co ostatecznie sprawiło że jest ona teraz mocno drugoplanowa a nie całym światem. Te dwa punkty były najważniejsze i cieszę się że zostałem na to nakierowany bo dużo problemów pobocznych robiłem sobie sam i drażyłem bez końca. Jestem zadowolony więc że dłużej wytrwalem przy paru konkretach 😁 bo dzięki temu to co… Czytaj więcej »
Nie korzystałem z zajęć bo nie było terminu w ostatnim czasie ale należą się podziękowania Viktorowi za dużą pomoc w wiadomościach. Ostatnie moje kryzysy były trudne i stawiało mnie to na nogi i dawało kopa do dalszych zmagań. Nie sposób się odwdzięczyć za bardzo czasochłonną pomoc obcej tak naprawdę osobie dlatego dzięki serdeczne za to i cierpliwość w tłumaczeniu tych samych rzeczy!
Pozwolę sobie zadać pytanie o myśli bo mam trochę metlik w głowie. Nerwice mam już od 3 lat i bywały różne okresy lepsze i gorsze ale zazwyczaj i tak wracaly te najgorsze objawy mojej nerwicy a dokładnie myśli. Somatyczna strona mnie nie martwi ale nie potrafię sobie jednak poradzić z myślą, że mógłbym stracić nad sobą panowanie i sobie coś zrobić albo komuś w otoczeniu. Mam też problem z myślami egzystencjonalnymi i czasami dziwne myśli że ja jestem świadomy że jestem 🙂 Długo starałem się traktować myśli jak chmury w sensie, że przychodzą i odchodzą i być niereaktywnym ale odnoszę wrażenie, że to pomagało mi na jakiś tylko czas a potem wracało. Nie robiłem z tym jakby nic i teraz pytanie czy to ma tak wyglądać? Bo tak robię od ponad 2 lat i czasem tylko są lepsze tygodnie ale poza tym nadal to wraca i to w silnym wydaniu. Nie czuję sie zdrowy i może masz jakiś pomysł Wiktor na te moje obawy?
Wojtyl metody zwykle lepiej różnicować. Dlatego, że jak mamy jakieś przemęczenie psychiczne i trochę wpadliśmy w zachowania nerwicowe i martwienie się, to zdarza się, iż samo przyzwalanie na myśli spowoduje „zejście ciśnienia” i jest lepiej albo całkiem lepiej. Natomiast osobiście jestem zdania, że jeśli mamy zaburzenia lękowe, które trwają już jakiś czas i polegają na np. natrętnych myślach i obawach, że treść tej myśli się spełni to mózg emocjonalny koduje to sobie jako schemat lękowy i nakłada na to otoczkę POWAŻNEGO ZAGROŻENIA – w realiach papierowego ale dla niego nie. Dlatego potem zaczyna szybko występować strach przed myślami (my sami zresztą świadomie też się tego boimy często długi czas), analizowanie treści myśli, pojawiają się zachowania zachowawcze, uspokajające itd. itd. Dlatego też, czasem potrzeba własnie tzw. „zaryzykowania” jeśli tylko kupujemy teorię mechanizmu lękowego i chcemy się jej trzymać. Wtedy umysł emocjonalny czasem ma możliwość „lepszego” przekonania się, że my świadomie wręcz konfrontujemy się z treścią tych lękowych myśli, sprawdzamy ją i…nic się nie dzieje. I schemat lękowy dzięki temu może ustąpić. Brak reakcji na myśli też może być „ryzykowaniem” ale często się dzieje tak, że przez swoją specyfikę staje się on z jednej strony dobry bo nie reagujemy i napięcie opada… Czytaj więcej »
Dziękuję Victor za odpowiedź, wydaje mi się właśnie, że jestem już na tyle zmęczony tym stanem, że chcę właśnie temu się poddać i trochę sprowokować te myśli bo i tak mnie męczą. Jakbym się z tym scalał powoli coraz bardziej co mnie zaczyna martwić. Przyzwalanie mam wytrenowane ale czuję, że nadal się boję tego co przychodzi mi do głowy i choć nie czuję lęku dużego już na co dzień. Dlatego brak reakcji na myśli chyba już zrobił co mógł i teraz pora na większe działo. Zaakceptuj mnie jak możesz na skype, bo chciałbym jak będzie możliwość z tobą popracować trochę nad tym.
Hej przeglądającym 🙂 3 miesiące temu skończyłam terapię z Wiktorem ale chciałam poczekać trochę zanim umieszczę tu wpis aby być pewna że jakiś czas naprawdę mogę się całkiem dobrze czuć 🙂 Sama przeglądałam głównie dział sukces na forum i tego bloga czy pojawiają się wpisy oburzonych 🙂 Dlatego napiszę chociażby tutaj że wyszłam z nerwicy lękowej w której dominowały napady paniki i lęk wolnopłynący. Zaburzona byłam od prawie 3 lat i w tym czasie brałam trochę leków i miałam przerwę pół roku od tego jak wyprowadziłam się do innego miasta ale później wszystko wróciło. Kiedy tylko przyszła rutyna. Nie napiszę nic nowoczesnego bo u mnie nerwica powodowała duże lęki że mi się coś stanie w różnych miejscach i złe samopoczucie każdego dnia nawet jak nigdzie nie wychodziłam. Dużo czarnych myśli o zdrowiu i umieraniu gdzie miliony razy miałam wyobrażenia swojego pogrzebu i samego procesu śmierci. Przełamywałam to czyli wychodziłam z nastawieniem że atak przyjdzie na pewno a jak przyjdzie to go odczekam. To było jak mantra 🙂 Jak wcześniej słuchałam divovicka to myślałam że wystarczy przeczekać jeden atak ale tak nie jest 🙂 potrzeba wiele ich przetrzymać. Z lękiem wolnopłynącym to w ogóle trzeba wiedzieć skąd on jest bo jak… Czytaj więcej »
Jak już powiedziałem Tobie wcześniej na ostatnim spotkaniu – to Twoja robota! I gratuluję. 🙂
Natomiast tylko w kwestii technicznej chciałem coś wyjaśnić, żeby inni nie zostali wprowadzeni w błąd i nie pytali teraz o sesje gabinetowe.
Zapisując się do mnie nie ma w ofercie napisane –
Miejsce spotkań: on-line lub gabinet.
Nie ma też takiego czegoś –
Miejsce spotkań: koncert życzeń. ;p
Jest za to samo – ON-LINE. 😀
Ale to tylko tak w kwestii organizacyjnej wyjaśniając, bo ocena mi pasuje. Lepiej mieć nawet dobre 4 niż łatwe lub presjogenne 6. ;p
Trzymam kciukasy za dalszy rozwój! 🙂
No dobra masz 5++ 🤗🤗 Miałam na myśli, że lepiej by było jakbyś też na żywo udzielał terapii dla osób z okolic. Dziękuję raz jeszcze! :3
Wiktor mam pytanie, jeśli chodzi o terapie act to sporo o niej czytałem ale jak to łączy się z ryzykowaniem? Bo w terapii tej w ogóle nie stosuje się ani niereaktywności ani racjonalizowania o ile się nie mylę. Więc jak to się ma do tej pracy nad sobą i choćby terapii poznawczo-behawioralnej? Będę wdzięczny za rozjaśnienie.
Tak naprawdę pewne techniki ACT to nic innego jak „ryzykowanie”. Kojarzy się ono zazwyczaj z postawą agresywną wobec zaburzenia a przecież dopuszczenie do siebie np. myśli, których treść jest dla Nas przerażająca to także „zaryzykowanie”. Oczywiście jeśli naprawdę rozumiemy i utożsamiamy się z mechanizmami lęku.
Rzadko bardzo prowadzę czyste ACT bo jak zawsze jestem zdania, że nie ma nurtu na każdy problem i czasem trzeba nerwicę podejść sprytnie, bo ona ma smykałkę do bardzo cwanego straszenia na różne sposoby. Nie zawsze da się po prostu od razu „nic z tym nie robić” ani też „rozwal mi głowę nerwico”. Dlatego różnicuję to ale sprzeczności w tym tak naprawdę nie ma i jest to kwestia jedynie dobrego połączenia.
Tak myślałem właśnie, potrzebowałbym trochę nakierowania na to bo sobie całkiem nieźle radze ale czegoś tu brak. Wydaje mi się, że stosuję ciągle tą samą zasadę i to chyba za mało. Na stałe zajęcia zapisać się jest jakaś szansa? A jeśli nie to jakieś 2 godziny bo 1 godzina to za mało będzie pewnie.
Wiktooorzzeeee co do wersji 2.0 to daj spokój z tym bujaniem w obłokach 😁😁😁🤗 i zapisz mnie proszę na kolejny tydzień bo zapomnisz znowu 😁😁😁 Roześmiałam się z tego 2.0 😁😁 a teraz dlaczego polecam Wiktora? 1. Nikt tak nie wytłumaczył mi mechanizmów depersonalizacji, nerwicy i kontroli. 2 Wzbudza duże zaufanie i nie mam problemu powiedzieć o jakimkolwiek problemie. 3. Oddziela i to sensownie mój konflikt wewnętrzny od nerwicy. 4. Wspiera w kryzysie. 5. Bardzo mi pomógł wyróżnić myśli egzystencjalne i nerwicowe bo się z nimi wcześniej zlewałam. 6. Stawia na stałe mechanizmy odburzenia mimo że się buntowałam i chciałam wszystko naraz. 7. Wiem że z tego wyjdę choć jeszcze w to nie wierzę całkiem ale chociaż wiem. 8. Dobra kolejność prowadzenia sesji czyli najpierw zwracać uwagę na myśli i objawy aby się oswoić a dopiero potem spychanie na dalszy plan. Mnie to bardzo przypasowało bo zwykle najpierw stosuje się metody szukania skupienia na czymś innym. 9. Widzę zmianę w podejściu do myśli i tego jak sobie z tym poradzić. Takie mam przemyślenia i też małą radę Wiktorze 😉 co do tej wersji 2.0 to nie stań się tylko flakami z olejem 😎 Najbardziej co cenie w Twojej pracy to… Czytaj więcej »
Proszę o akceptację nowej wersji bo tyle byków nasadziłam że aż wstyd
Sytuacja, w której na zajęciach masz przewagę kobiet:
bądź wyrozumiały; motywuj; „krzycz” na mnie jak coś źle zrobię; bądź miły i nie „krzycz”; mnie to trzeba konkretnie stawiać do pionu; Tobie łatwo mówić tak konkretnie ale przecież mi jest smutno; no nie mogę tak… bo nie; (6 minut mojego spóźnienia na skype) – nooo wiesz Wiktor jak tak dalej pójdzie to nie ma to sensu – (koniec skype) – wiem, że to koniec i masz inne osoby ale mam jeszcze 6 pytań ale krótkich; nie zrobiłam zadania domowego, jestem do niczego? (nie ma dobrej odpowiedzi nawet terapeutycznej); MAM PMS więc wiadomo, że nie zrobię nic z lękiem w takie dni!!!!
Takie tam „logicznie zgodne” potrzeby kobiet wobec terapeuty, jak ta z tym lelum polelum. xd
Oczywiście to powyższe to taki żart. ;p:D
Dzięki Marta za opinię. 🙂 Z tym bujaniem w obłokach trochę racja. ;p
Ale co do tej wersji 2.0 to bez szalonych wyobrażeń, bo mnie chodziło w tym o to aby co dwa tygodnie zajęcia były regularnie dla każdego kto jest już w obiegu… ;p
Mogę polecić z czystym sumieniem po 8 spotkaniach czyli 4 miesiącach bo skejpujemy co 2 tygodnie. Nie jestem oczywiście zdrowy już ale nawet tego nie oczekiwałem bo przeszedłem do tej pory 2 lata terapii behawioralnej i kilka innych konsultacji oraz terapię grupową i wiem że to nie takie proste. Cenie sobie te spotkania bo Wiktor ma inny swojski sposób tłumaczenia i uwolnił mnie od powtarzających się co noc koszmarów związanych z psychiatrykiem i chorobami psychicznymi trwających już długo wbijając mi do głowy tematykę zwariowania i samobójstw. Trochę nadziei pokładam też w agresywnej postawie wobec moich obaw bo do tej pory akurat jej nie stosowałem i teraz powoli wdrażam. Zaczynam sobie też zdawać sprawę że chyba jednak unikałem lęku bardziej niż nie. Szkoda tylko że Wiktora nie ma w sieci bo bym to szybciej zaczął a tak przypadkiem odkryłem tą stronę na forum. Nie jest to pretensja ale zdziwienie bardziej.
Dzięki Tomek za wstawkę i opinię. Co do internetu to ostatnie prawie 3 lata pracowałem na to aby w pracy być niezależnym
od niego i udało się. Więc na razie nie potrzebuję być obecnym na fejsach, instagramach czy jakiś portalach do usług. ;p
Internet traktuję jako dodatek, z którego pewnie kiedyś skorzystam w większym stopniu jak znowu będę miał więcej czasu na tworzenie treści. Bo na ten moment projekty poza netem pochłaniają moją uwagę, a dają one dużo nowych doświadczeń. Powodzenia z postawą agresora. 😉
Na stronie jakieś spory o brak terminów czy tam różne inne związane z czasem i chce tylko napisać, że nie ma wiadomości, na którą by Wiktor nie odpisał czy nie zrobił krótkiego nagrania na skype jak go o coś zapytam. Zaczął już nawet nagrania robić bo to szybciej idzie niż pisanie więc to pokazuje skalę ilości pracy jaką w to wkłada.
Miałam terapie inne i wiem że to tak nie wygląda w standardzie. Dlatego opanujcie się niektórzy trochę bo dać wam palec to zjecie całą rękę. Obsuwy są bo trujecie tyłek tak jak i ja i korzystacie zapewne z przedłużeń sesji. W końcu wyjdzie tak, że się Wiktor wkurwi i skończą się i dłuższe sesje i kontakt pomiędzy bo wszystko ku temu zmierza. Sama bym tak zrobiła bo ile można tego słuchać. Znaleźli się najlepsi i idealni organizatorzy życia, widziałby kto.
Ewka w swoim stylu. xd Dziękuję za obronę aczkolwiek ja ponoszę odpowiedzialność za terminowość sesji, jak i ich przedłużanie itp. sprawy. To moja rola aby to pilnować.
Chociaż nie ma tragedii tak po prawdzie więc też już bez przesady. ;p Pracuję nad tematem i jest coraz lepiej.
Trudnością dla mnie to było do tej pory, bo ogólnie z natury jestem poza czasoprzestrzenią. Dla mnie nigdy nie miało znaczenia 15 minut w tą czy w tamtą, więc jak coś mówię to nie patrzę na zegarek.
Poprzednia moja działalność to tylko upiększyła bo posiadałem pełną dowolność, potem praca w poradni to cóż przychodziłem na daną godzinę – ludzie byli, wychodziłem – ludzie wychodzili i jasna sprawa. 😀
A teraz ten chce na 8, tamten 9 30, ktoś nagle wieczorem i tak po prawdzie nie każdy tak się trzyma tych terminów. To nie na umysł Wiktora. ;p Ale nadchodzi wersja 2.0 i będzie lepiej! Ale wtedy doradzam każdemu ze stoperem przychodzić na sesje. xd
Dzień dobry, trafiłam tu z polecenia bo szukam kogoś do terapii act o której dużo kiedyś czytałam. Chcę tylko spytać czy Pan tą terapię robi według protokołu? Bo miałam terapię już taką ale wychodziła bardzo tak sztucznie bo była jak to terapeutka określiła zgodna z protokołem. Jak to z tym jest? Wszystko musi być krok po kroku? Chodzi mi o to czy ta terapia tak wygląda i tyle?
Pozdrawiam Kasia
Siemano kacha, jak widzisz po wstępie terapia nie jest u mnie prowadzona z protokołem. 😀 Bywa on jednak pomocny, szczególnie nowym terapeutom, choć nie jest wymagany. Ja stosuję zwykle niektóre techniki z tej terapii, chyba, że ktoś chce całość mieć pod kątem ACT, bo takie prośby się również pojawiają. Wtedy „lecę” od początku tym nurtem ale nie z protokołem, bo o wielu założeniach tej terapii to ględziłem od dawna na choćby forum tak naprawdę. Wykorzystuje z tego tylko to do czego nie miałem dostępu, czyli różne ćwiczenia.
Czasem w życiu jest tak, że wszystko się nam pozornie układa, aż tu nagle wszystko wali się jak domek z kart. Nie wyobrażam sobie lepszej osoby niż Wiktor, która mogłaby pomóc ten domek poskładać.
W dzisiejszym świecie dużo jest pseudoekspertów i pozornych terapeutów, dlatego polecam każdemu Wiktora, bo to złota rybka w morzu braku kompetencji i niby-profesjonalizmu.
Jeśli szukacie kogoś, kto was naprawi, to jesteście we właściwym miejscu. Mnie się udało, czego i wam wszystkim życzę.
Mój nick na forum to Dolcevita.
Dominiko…jesteś klientką, która de facto wiele razy zaliczyła obsuwę ze strony Vica i to miłe, że zachowałaś to dla siebie. :D:D
Ale też sporo się od Ciebie nauczyłem i wiele przysłów zaczerpnąłem do życia i sprzedaję teraz jak własne. 😀
Za 10 lat rokuję Tobie karierę Guru, jedynie teraz tylko zaryzykować w odpowiednim momencie i to już nie zaburzeniowo. 😉
Ciesze się, że systematycznie wdrażałaś (powoli bo powoli ;p) złote zasady i możesz czuć się w końcu dobrze!
To zawsze cieszy. ;p
Postanowiłem tu zapytać Ciebie Wiktor bo dostałem od lekarza leki takie jak mozarin, lorafen i ketrel. Ketrel mnie przeraził bo to lek na schizofrenię ale lekarz powiedział że mam zaburzenia nerwicowo depresyjne. Nie wiem teraz co o tym myśleć. A druga sprawa to ten lorafen bo czytałem, że bardzo uzależnia a mam go brać chyba miesiąc bo za miesiąc mam wizytę. Nie chcę się uzależnić a różne opinie o tym leku krążą. A wiec moje pytania to czy ten ketrel oznacza, że lekarz może podejrzewać u mnie chorobę psychiczną? I czy ten lorafen mnie uzależni? Mam brać 2 x 1 mg rano i na wieczór. Mozarin 5 mg a po 7 dniach 10. I Ketrel 100 mg na samą noc.
Rafał Ketrel jest owszem neuroleptykiem ale w tej dawce jaką dostałeś jest przepisywany również na zaburzenia lękowe. Bo działa także na napięcie. Przepisanie neuroleptyku nie jest diagnozą schizofrenii absolutnie, zdiagnozowano Ci zaburzenia lękowo – depresyjne i tego się trzymaj. Nie polecam czytać o schizofrenii ani wybitnie opinii o lekach, bo zwykle się można jedynie nakręcić. Mozarin jest antydepresantem, który działa jeśli jest brany długofalowo i czas, w którym zaczyna działać to zwykle od 3 do nawet 8 tygodni (escitalopram może „wkręcać się” wolniej niż większość antydepresantów, choć NIE MUSI TAK BYĆ). 5 mg to „mała” dawka, dlatego masz zwiększyć do 10 po 7 dniach. Nie wiem jak wygląda Twój stan obecnie ale Lorafen zwykle bierze się na początku brania antydepresantu aby wspomóc Ci ten proces i/lub ogarnąć pierwsze stany lękowe. Miesiąc czasu można go zażywać bez obaw o uzależnienie. Natomiast Lorafen to lek doraźny – i uwaga to moja prywatna opinia – po pierwszych dwóch tygodniach, możesz spróbować sam określić czy ta benzodiazepina brana rano plus Ketrel na noc, nie będzie czasem wystarczająca, czyli bez potrzeby brania drugiego tabsa Lorafenu na wieczór. Bo to nie jest lek, który ma działanie długofalowe i nie zawsze jest aż tak potrzebny. Wszystko zależy… Czytaj więcej »
Dziękuję Viktor za odpowiedź 🙂 najbardziej niepokoił mnie ten ketrel i lorafen właśnie. Ketrel już biorę ale z lorafenem zdecydowałem tak ze będę go brał doraźnie. Już wcześniej o tym myślałem, chyba że na mozarinie się bardzo gorzej poczuje to zacznę codziennie. Jeszcze raz dzięki!
Zapytałem w ubiegłym tygodniu o termin i przez dwa dni cisza a więc napisałem komentarz tu na blogu i też cisza. Napisałem trzecią wiadomość i zostałem odesłany do kalendarza, w którym wolne miejsca są bardzo rzadko. Dostałem też jakieś linki do nagrań ale po co mi linki do nagrań jak ja chciałem konsultacji?
Uważam że wypadałoby chociaż przeprosić.
A więc nie umówiłem się i chyba pora poszukać kogoś innego. 😉
Nie mam problemu z przeprosinami ale w tym wypadku nie mam za co przepraszać. Zgodnie z moim prostym powiedzeniem –
„jak mogę to pomogę, a jak nie mogę to nie pomogę”, zrobiłem tu to co mogłem. To nie jest ‚Niebieska Linia”, że mam obowiązek natychmiast reagować na e-maile.
Ani też warzywniak, że hop obsłużony i next. Nie mam miejsca więc odesłałem do kalendarza, a linki wysłałem bo mogły nakierować Cię na pewną wiedzę. Na komentarz wcześniejszy odpowiedziałem poniżej.
A co do szukania terapii zgadzam się, ja nie jestem jedyną osobą na świecie, która zajmuje się zawodowo psychologią. Dlatego z uwagi na brak miejsc proponuję poszukać kogoś. Bo bezsensu aby frustracja rosła, a ja i tak pewnych rzeczy nie przeskoczę.
Witajcie i bardzo polecam podejście Wiktora a dokładnie z terapii act. Miałam już zaburzenie jako tako ułożone dzięki nagraniom i forum oraz też wcześniejszej terapii. Wiktora poprosiłam o act bo dużo o niej czytałam i pomogło mi to zbudować zrozumienie dla prawdziwego przyzwalania na emocje których z reguły nigdy nie chciałam. Zawsze ale to zawsze odkąd pamiętam walczyłam z nimi albo ich nie mogłam znieść, a teraz po prostu sobie są tylko, że zachowanie jest już dzięki temu inne. To mi też pokazało że poza zaburzeniem są inne rzeczy które wymagają pracy i to był taki ostatni element jakiego mi brakowało. Chyba ze coś nowego wyskoczy ale mam już wiarę, że można wiele z tym zrobić tylko tak na opak trochę. Nie tak jak się to zawsze chce heh odburzeni pewnie wiedzą o co mi chodzi 😀 Życzę wszystkim takiego momentu a Wiktorowi dalszego rozwoju i dużo odpoczynku. 😀
W sumie miałem okazję zrobić ACT od początku do końca bo zwykle stosuję tylko jej elementy. 😉 Ale ACT czy nie kluczowe było przyzwalanie i cierpliwość. ;p
Taki z niego zły i dobry glina zarazem 😁
Cierpliwosc ktora momentami zmienia się w opr a potem znowu cierpliwosc 🙂 wielka pomoc w odstawieniu wenlafaksyny ktora brałem 5 lat a ostatnie 2 lata 3 x75, do tego trittico i mialem 4 proby odstawiania ktore zakonczyly się fiaskiem. Teraz zrobilem to bardzo powoli i powiem tak ze przy wenfly nie nalezy się spieszyc. To musi byc naprawde wolno kilka dobrych miesiecy i druga rzecz to zeby nie czekac na nawrot jak tylko glowa zaboli 🙂 Nie ominely mnie jedynie prady w ciele ale tak mi to natlumaczyl że stalo się do znieniesia. Reklamuje tu patent ktory Wiktor mi przekazał że w wypadku wenfly warto aby ktos z bliskich wzial udział w odstawianiu i zgodnie z planem powoli odsypywal kuleczki tak abysmy nie wiedzieli jaka dawka jest. Wtedy nie mozna az tak przezywac 🙂 Dzieks
Chcę tylko dodać jak zawsze w takim wypadku, że od odstawiania leków są lekarze psychiatrzy. ;p
Ja tylko służę w razie co prywatną opinią (nie zawodową), jeśli ktoś ma problem z odstawieniem i z jakiś powodów nie udało mu się to do tej pory. A do tego sam sobie takiej porady życzy.
A ten sposób z odsypywaniem wenfli to jest zapożyczony od pacjentki, którą wspierałem w tym procesie i wpadła na taki sprytny plan. 😀
Trzymaj się Kamil i dzięki za współpracę.
A co z zaburzeniem jeśli mogę spytać? Nie ma nawrótu po odstawieniu leków?
Zaczelo sie to u mnie od derealizacji i z domu nie wychodzilem bo sie balem ze tak dziwnie widze i ze wyciagne kopyta gdzies. Dostałem wenfly i jakos poszlo ale problem pojawil sie przy odstawieniu pierwszym bo mialem okropne stany odstawienne i wracalem do leku i jadlem relanium. Teraz za 5 razem odstawilem inaczej bo powoli i w tym czasie pracowałem na podejsciem do objawow. Wcześniej zle to robilem i za szybko mi kazano odstawiac dawki. Dlatego Wiktor nie badz taki skromny bo jestem prawie pewien ze znowu bym nie odstawil gdyby nie ty.
Agnes a ty cos bierzesz?
To super, gratuluję! Ano biorę i to nawet dużo, biorę to co ty czyli efectin i do tego opipramol oraz clotroprixen czy jakoś tak i doraźnie afobam. Popanolol też czasami. Gorzej, że po roku działanie leku się zmniejszyło i pora podnieść dawki a ja chyba wolę odstawić bo w taki sposób wpadnę w błędne koło. Czekam aż u Wiktora się zwolni miejsce bo przydałoby się wsparcie.
Ja biorę 150 mg efectinu, ile zajęło odstawianie tych leków Kamil?
Sporo ich masz na teraz i wszystkie dawki musisz podnieść czy tylko wenfly? A może pogadaj z lekarzem żeby odstawić trochę tych pobocznych i ewentualnie tylko wenfly podnieść na trochę. Bo wszystko naraz może być trudno.
We wtorek o 10 rano wysłany mail z pytaniem o terminy i do dziś odpowiedzi brak…ciekawe podejście do biznesu…
I nawet na komentarz nie można było odpowiedzieć mimo, że na inne odpowiedź była 🙂 kompletny brak szacunku 🙂
Rany cierpliwości trochę…pewnie nie jesteś tu sam.
Panie Adm, proszę przestać mi tu „miauczeć” w tych komentarzach bez tak naprawdę powodu. Najbardziej bawią mnie gadki o szacunku…bo właściwie to czemu się o niego Pan dopomina? Z jakiego powodu? Napisania e-maila z pytaniem o ofertę? Złego samopoczucia?
Ludzkiego szacunku? A gdzie Pański szacunek do mnie? Do mojej pracy, zdrowia, wolnego czasu, życia osobistego?
Napisałeś Pan e-maila i po 2 dniach już nerwy…czyli szacunkiem byłoby gdybym wszystko rzucił i odpisał choćby nie wiem co?
Pan masz w nosie mnie i szacunek do mnie oraz innych osób, których staram się wspierać, klientów. I nie można tego tłumaczyć lękami, egocentryzmem nerwicowym, o nie nie tak łatwo to nie ma. 🙂
Czego jak czego ale szacunku do zaburzonych i chorych mi nie brak ale mam tylko dwie ręce, jeden mózg i jestem TYLKO człowiekiem.
A co do odpowiedzi to proszę sprawdzać kalendarz.
Pzdr
Mam zaburzenia nerwicy od ponad 15 lat i byłem leczony tylko lekami które co parę lat były zmieniane lub dokładne nowe. Więc do mojego „odburzenia” to pewnie daleka droga a ja nawet nie chce odburzenia jak tylko poprawy życia choć o połowę. Chciałem jedynie wyrazy uznania dla Wiktora złożyć bo mam spotkania dwa razy w miesiącu ale zawsze odpowie jak się o coś zapytam czy jak mi ciężko.
W tych czasach za wszystko trzeba płacić u Wiktora za spotkanie też ale czas pomiędzy spotkaniami daje go dużo od siebie i zależy mu. I za to bycie człowiekiem dziękuję m.
Zajęcia na skype to duża wiedza podawana w przystępny sposób i każdemu kto ma jakieś wątpliwości co do swych stanów polecam konsultacje. Strategie odburzania to miałam własną opartą głównie na nagraniach ale Wiktor mi bardzo pomagał oczyścić umysł z wątpliwości. Tak długo aż się pomysły nerwicy zaczęły kończyć. 😂😂 Teraz co jakiś czas szlifujemy właśnie samą strategie i w końcu widzę światełko w tunelu. 😃 Jak tylko dokończę france napiszę o tym całemu światu ☺️
Ewa nie mierz czasu tak mocno a za jakiś okres dołączysz do tych co żegnają się z tą jak to nazwałaś „francą”.;p
Niestety cierpliwości to ja nie mam 😂😂😂 ale nie poddam się 😊
Witam. 🎉 Na terapie uczeszczalam od kwietnia ubieglego roku z powodu leku przed polykaniem czestych dusznosci i strachu ze sie udusze. Mialam problemy z przelykaniem nawet sliny o posilkach nie wspominajac. Problem ten ciagnal sie za mna od kiedy mialam 15 lat. Brak asertywnosci czytaj wszyscy wchodzili mi na glowe doprawial tylko mój stan na gorsze. Moje odburzanie troche trwalo bo ciezko mi bylo się przelamac do tego ze nie udusze sie pijac wode.. Wiktor mi bardzo pomogl w malych krokach aby mimo wszystko coraz więcej przelykac bez mielenia tego na papke. To chyba bylo takie decydujace o poprawie koncowej. Kazdego miesiaca powoli bylo duzo lepiej a napiecie w gardle i klatce coraz mniejsze az puscilo calkiem! Jakby sie nie wydarzylo co troche na poczatku przeraza w sensie tej normalnosci. Poczynilam tez duze postepy w odmawianiu i mowieniu o tym czego ja potrzebuje w porownaniu do wczesniejszego zycia gdzie to swiat wokol mi mowil co mam robic i jak. Wyszlam w koncu z tego i jestem bardzo z siebie dumna ale zaznaczam ze trzeba sporo popracowac.. i czasu potrzeba duzo wiecej niz sadzilam na poczatku. 😋 Najbardziej u Wiktora podobalo mi sie na terapii to ze nie jest ona terapia… Czytaj więcej »
Dzięki Martyna za obiektywizm. ;p I trzymam kciuki za dalsze rozwijanie skrzydeł w pracy i rozwoju osobistym, a głownie własnie stawiając na siebie. 🙂
Wystawiam 5 gwiazdkową opinię zwrotną. Wiktor mi bardzo bardzo pomógł naprostować się jeśli chodzi o nerwicę lękową, strach przed schizofrenią i utratą panowania nad sobą. Cieszę się, że zacząłem to dość szybko a Wiktor nie był nastawiony na unikanie a odwrotnie czyli wystawianie się na te obawy. Byłem na to gotowy i uprzedzony, że może mi się na początku pogorszyć co poskutkowało tym, że nie byłem zdziwiony jak się tak stało. Z własnych krótkich doświadczeń mogę powiedzieć, że gotowość do takiego wystawienia się ma pewnie duże znaczenie. Dość szybko miałem dość tego stanu i gotowy byłem wyjść naprzeciw temu. Nie jestem jednak gotowy w tej chwili zawalczyć ze swoją postawą zależności od innych ale myślę, że za jakiś czas będę. Dlatego za terapię na lęk bardzo dziękuję, była skuteczna a do osobowości wrócę. Na razie chcę się pocieszyć tym, że słowo schizofrenia nie powoduje strachu i nie mam chorych myśli w głowie. 🙂
Ze strachem przed schizofrenia jak ktoś che może do mnie napisać na forum. Nick w podpisie zamieszczam. Pozdrawiam zaburzonych i odburzonych oraz Wiktora!
Piotrek ponakręcałeś ludzi tym trzy miesięcznym odburzeniem haha i każdy teraz oczekuje tego samego. 😀
Pamiętaj jednak to o czym rozmawialiśmy na ostatnim spotkaniu, sprawy unikowe same nie znikną i zadbaj o to! Żeby potem nie było płaczu. A przełamania mechanizmu lękowego gratuluję i to naprawdę uznanie należy się Tobie za podjęcie tak dużego wystawienia się na lęk i obawy. 😉 Zrób to samo z tym unikaniem do cholery. 🙂
Pora na opinie ostateczna mojej współpracy z wiktorem. miałem duży problem ze swobodnym wychodzeniem. strach jak tylko miałem gdzieś wyjść albo pojechać a jeszcze bardziej w miejsce gdzie nie mogłem szybko uciec. u mnie wszystko zaczęło się od pewnego wydarzenia podczas ćwiczeń ale nie miało to związku z nerwica. tylko było gorąco ja ćwiczyłem i trochę też przesadziłem z ograniczeniem wegli i zrobiło mi się fatalnie. nie wchodzę w szczegóły bo nie w tym rzecz. od tego momentu zaczelem bac sie wychodzić i pojawiały się ataki paniki na początku. potem ataki zmieniły się w ciągle zle samopoczucie i strach właśnie przed wyjściem i różnymi miejscami. Knajpy, kościół i różne takie miejsca to byl koszmar. Udało się mi jednak przełamać i ta strefa komfortu samoistnie rozszerzyla się na wszystko. o czym napisze nizej. to czego nie mogę zrobić nadal to lecieć samolotem. ale na razie obydwoje zdecydowaliśmy żeby się pocieszyć tym co jest a potem tym zająć bo rzeczywiście z lotem troche przesadziłem sam bo dopiero co zaczelem byc w stanie wychodzic sam dalej niż śmietnik koło domu. ?Obecnie swobodnie wychodzę i jeżdżę i rzeczywiście spadło calkiem to uczucie najgorsze na swiecie ze świat na zewnątrz to zlo i różne pomieszczenia… Czytaj więcej »
Spoko to słyszeć Przemek i dzięki za miłe słowo ale pamiętaj, że miałeś historię opisać na forum ;p Tylko dokładnie, nie jak tu. Dział sukcesu MUSI być karmiony dla potomnych. 😀 A polecieć kiedyś polecisz ;p
Ile ci to zajelo?
Wajktor bardzo mi pomogl przy odstawieniu lekow antydepresyjnych od ktorych bylem uzalezniony psychicznie i tez benzodiazepin. Jego odpowiedzi pomiedzy sesjami chocby czasem byly naprawde wielka deska ratunku bo czesto chcialem wracac bo czulem sie bez lekow w niebezpieczenstwie. Ale dzieki temu wytrwalem. Teraz pracujemy nad moim dda bo nerwica jakby przychichla. Odstawienie prochow mi pokazalo ze nic zlego sie jednak nie stalo i nerwicowe obawy zmalaly. Nie zawsze czasowo jest dostepny ale jest zupelnie innym terapeuta od wielu wielu innych i to na plus i warto skorzystac.
Nie zawsze dostępny czasowo??! Co to za kłamstwa!? 😀
A tak serio to dzięki za opinię i trzymam kciuki za powolne odkręcanie kolejnych rzeczy ;p
Hey mam pytanie, czy Twoje zajęcia mogą mi pomóc z hormonami? Ogólnie trenuje na siłowni dużo i stosuje przedtreningówki i różne substancje. Mam kłopoty i w libido na początku a teraz mi się rzuciło na psyche. mam depresje i agresję na przemian. Trenuję 5 lat. Psychiatra dał prochy i powiedział ze nie wszystko może być odwracalne. Że niektóre rzeczy stale wpływają na pracę mózgu. Załamał mnie tym czy to prawda? Czy zajęciami możesz mi pomóc?
Nie wiem o jakich zmianach mózgu mowa, bo aby je stwierdzić to trzeba zrobić badanie 🙂 Szczególnie jeśli nie masz jakiś oznak typowo neurologicznych schorzeń aby wysuwać tego rodzaju teorie.
Nie wszystkie suplementy stosowane na siłowni są bezpieczne, wszystko zależne jest też od dawek, umiejętności umiaru i czy Nam za bardzo na tym punkcie nie „odwaliło”.
Na początek to bym na Twoim miejscu wykonał trochę badań u lekarza internisty, morfologię, poziomy witamin oraz także hormony tarczycy i choćby testosteron.
I przede wszystkim odstawił po prostu na jakiś czas treningówki i te „różne” substancje. Jak stan się poprawi, to znaczy, że trzeba je po prostu lepiej dopasować.
Chyba, ze masz jakieś inne też problemy emocjonalne poza samym tematem substancji i siłowni to wtedy równomiernie można się tym trochę zająć podczas zajęć ze mną.
Lecz najpierw bym zbadał od czego się tak czuję. Skoro szkodzą Ci suple, no to jasnym jest, że tu trzeba dokonać zmiany jakiejś.
Hej Wiktorze, również przymierzam się do konsultacji aczkolwiek nie wiem czy na moją przypadłość jest ratunek… Pisałam swego czasu meila ale wiem że jesteś baaardzo zajęty a meil pewnie przepadł w gąszczu:) po krótce borykam się że skurczami dodatkowymi serca już od wieku szkolnego a mam już więcej jak 35 wiosen, masę badań wizyt u kilku lekarzy i niby ok troszkę mnie to uspokoiło bo serce zdrowe a ostatni lekarz zasugerował wizytę u psychiatry lub psychologa bo to może byc zaburzenie lękowe, do tego dochodzą sporadyczne ataki paniki… Natrafiłam na wasza genialną stronę Zaburzeni.pl a zwłaszcza Twoja historia, odsłuchałam świetne nagrania, psychicznie mocno mnie to podbudowało, wiele zrozumiałam ale dlaczego skurcze nie mijają?? Czy gdzies robię błąd w podejściu do tego, czy takie konsultacje mi coś pomogą w opakowaniu tego? Może jednak akceptacja kuleje? Może to że jestem zbyt emocjonalna to będzie mi to towarzyszyć już do końca? Wkurza mnie to, nie wiem co mam robić? Może jak poradze sobie z emocjami to to samo minie? Tylko obawiam się że sama sobie z tym nie poradzę, za dużo we mnie też poranien z przeszłości… Będę wdzięczna za jakąkolwiek odpowiedź, pozdrawiam
Ago, tak naprawdę trudno powiedzieć coś konkretnie na temat psychologicznych podstaw Twoich skurczy dodatkowych.
Co na pewno to jeśli serce jest zdrowe, wyniki badań wskazują na to, to skurcze te nie są traktowane ogólnie jako jednostka chorobowa. A nawet coraz częściej się mówi, iż tego rodzaju skurcze są wynikiem przyzwyczajania się serca (trenowania) do ciągle zwiększonej lub często epizodycznie zwiększanej adrenaliny. I oczyszcza to serce ze złogów.
Za skurcze takie może odpowiadać reakcja stresem na jakieś wydarzenia, bodźce, również jakieś inne obciążenia emocjonalne, nie mówiąc o tym, że również żołądek może brać w tym udział (np. refluks) i może także wywoływać skoki adrenaliny.
Bywa to różnie. Natomiast w tym wypadku wyznacznikiem zdrowia serca nie są te skurcze a badania – to bardzo istotne aby to wiedzieć.
Czy konsultacje mogą pomóc to odczarować? Nie jestem w stanie tego określić, bo aby chociaż spróbować potrzeba jest wiele informacji osobistych. A także pracy nad sobą.
W takich terapiach nie ma cudów ;p
https://www.emocjobranie.pl/regulamin-wspolpracy/
Polecam i wystawiam pozytyw 10/10 dla Wiktora. Przez bity rok czasu towarzyszyl mi w moich atakach paniki ale tez problemach z osobowoscia. Moze glupio to zabrzmi co napisze ale bogaci rodzice i nadopiekunczosc z ich strony tez moga narobic sporo problemow choc w duzym stopniu potem pielegnowanych na moje wlasne zyczenie. Zylem schematami i to ciagle tymi samymi niektorych nawet nie bedac swiadom. A ktore byly zwykle unikaniem wszystkiego co negatywne i jakbym nie mial zadnej tarczy na to a byle tylko jedynie mozna w jakis pokretny sposob znalezc spokoj i to najlepiej od siebie. Bardzo obludny. Chyba to byla najtrudniejsza praca aby to odwrocic z tego wszystkiego bo nagle trzeba bylo decydowac sie na cos co bywa trudne i nie daje szybkiego ukojenia. Bo same ataki paniki w ktoryms momencie oswoilismy choc tez nie bylo lekko ale sie jednak dalo. Wiem ze dla niektorych ataki paniki to nic takiego ale dla mnie byly jednak duzym problemem. Bo uciekalem przez nie troche w leki bo balem sie ich dostawac. Jestem obecnie zdecydowanie wiekszym ryzykantem z pewna tarcza niz bylem kiedykolwiek wczesniej. Dziekuje za prace i poswiecany czas poza sesjami. 10/10.
Wiktorze potrzebuję pomocy ze swoim rozwiniętym i utrwalonym dda. Wysłałam maila ale myślę że z nadmiaru zgłoszeń przeoczyłeś lub nie miałeś czasu i nie mam pretensji. Ale jestem w kropce a Twoje wpisy i nagrania do mnie docierają bardzo w nerwicy i jestem zdania że z dda też mi pomożesz. Tylko ja potrzebuję dłuższej perspektywy zajęć.To na pewno.
Pozdrawiam i czekam na odzew
Jeśli przeoczyłem jakiegoś maila to przykro mi z tego powodu, natomiast na obecny moment nie mam za bardzo miejsca w grafiku na taką stałą terapię. Bo inni takie mają i zapisują się regularnie.
Lada dzień udostępnię kalendarz gdzie będzie widać jak to wygląda i w razie jak się coś zwolni to będzie można zarezerwować. Tak będzie myślę wygodniej dla Was.
Rozumiem i ogólnie i tak Ci dziękuję za te różne wpisy i divovicka bo bardzo mi pomogło to ogarnąć nerwicę. Szczególnie Twoja historia. Czekam na kalendarz może jakiś termin mi pasujący będzie bo są jeszcze sprawy poza nerwicą które muszę rozwiązać.
Terapi ocenic nie moge bo bylem na 4 spotkaniach z swoimi 4 stalymi objawami ktore mnie meczyly ponad rok czasu. Ale te 4 spotkania starczyly zeby ocenic Witka jako faceta ktory ma konkretna wiedze i jest gosciem na odpowiednim miejscu. Mimo ze to co zrobil to powinna byc rola lekarza ale oni zawiedli. Moja historia zaczela sie od chorej tarczycy a dokladnie nadczynnosci ktora zostala zaleczona ale 4 objawy mi zostaly bez zadnych lekow. Wyslano mnie do psychiatry i stwierdzono nerwice i dawano rozne leki anty. Objayw nie mijaly i byly dziwne i zawsze te same
i ni zmienialo sie nic. Chodzilem po lekarzach i nic. Chodzilem na terapie tez a potem przypadkiem mi polecono wiktora ktory po 4 spotkaniu poprosil abym zbadal poziom testosteronu i paru innych rzeczy. I bingo! Wskazniki byly tak niskie ze endo sie za glowe zlapal a bylem u niego wiele razy z tym przy leczeniu tarczycy. Po kuracji objawy schodza. Viktor jak ci juz pisalem wiadomosc jestem twoim dluznikiem bo bym tak chodzil jak przeganiany kot.
Dzięki Krzysztof za opinię aczkolwiek wiem, że wiele osób jak ją przeczyta z hipochondrią to będą mnie pytali jakie badania wykonywać 😀 Dlatego od razu zaznaczam, że ja nie jestem lekarzem i jedynie czasem mogę udzielić wskazówki jak z czymś się już wcześniej spotkałem lub wiem, że w taki a taki sposób może się objawiać jakiś inny problem.
Ale diagnostyka to u lekarza, nie u mnie 🙂 Powodzenia w kuracji dalszej.
To jak i ja. Okazało się że mam hipoglikemię reaktywną a nie ataki paniki jak mi wmawiano u lekarzy. Mimo że na początku terapia polegała na omawianiu mechanizmów lękowych i ataków to po czasie Wiktor jednak mnie pokierował żeby zbadać to o i owo na co nie wpadli lekarze odsyłając mnie od razu do psychiatry. A później dziwić się że ludzie nie mają zaufania do służby zdrowia. Przyszłam z atakami paniki a się okazało ze to coś innego co mnie nawet ucieszyło 😉 Także jestem też dłużniczką bo dziś bym zajadała leki nie na to co trzeba. Chapeau bas 😉
Bardzo dziękuję za zaangażowanie w sesje ze mną. Można powiedzieć wiele, budzi zaufanie. Można też napisać pomiędzy sesjami jeśli czegoś nie było w stanie się powiedzieć, a potem podczas sesji się do tego wraca. To pomaga.
Ja korzystałam na stres pourazowy po ciężkich przeżyciach molestowania jak byłam młoda. Cierpliwość i umiejętność zadawania konkretnych pytań bardzo pomaga ułożyć sobie na na twardym dysku wszystko. Koszmary się skończyły i emocje po nich towarzyszące mi codziennie także. Jedynie muszę się jeszcze pogodzić że nie została wymierzona kara oprawcy ale to już niemożliwe. Pozdrawiam i raz jeszcze dziękuję.
Również dziękuję za dotychczasowe spotkania i współpracę. Cieszy mnie bardzo, że koszmary się skończyły. Trzymam kciuki za dalszą akceptację ale przede wszystkim za docenianie poprawionej jakości życia, by nie zapominać o tym co już zdobyłaś własną pracą i o tym co masz 🙂
Pozdrawiam
Wiktor Stańczyk
Trafić na Wiktora na początku tego piekła to jak trafienie szóstki w lotka. Przypadkowo trafiłam na jego ofertę poprzez polecenie z grupy i w porównaniu do kilkunastu wizyt u innych czyli psychiatry psychologa i jeszcze jednego terapeuty to to się nie porównuje. Nie rozumiem czemu inni też nie mogą tak tłumaczyć byłoby o wiele prościej a widziałam na grupach jak wielu ludzi trwa w tym latami. Myślę że dlatego że na początku nie mieli takiego pokierowania. Terapię kontynuuje i fajnie jakby Wiktorowi się chciało gdzieś reklamować bo każdy by mógł trafić z poczatkiem zaburzenia. A wtedy kierunek jest najważniejszy!
Jestem schizofrenikiem z okresami remisji. I mialem a w sumie mielismy z cala grupa zajecia grupowe z P. Wiktorem o akceptacji nieuleczalnej choroby i o tym jak rozpoznawac poczatki epizodow. To jakim jest terapeuta mozna okreslic po tym jakim jest czlowiekiem. Zawsze zainteresowany i mowiacy szerszymi odpowiedziami rozniacych sie od standardowych formulek. Jak byl jakis czas kierownikiem zorgaizowal na oddziale gry i szachy a takze sesje pingponga. Nie zawsze prowadzil zajecia w kolku tylko organizowal to roznie bardzo, Po okolo 9 miesiacach wielu z nas sie zorientowalo ze to to owtorzylo nas na siebie nawzajem innych ludzi mimo tego ze bierzemy leki i mimo remisji gdzie wiemy ze jestesmy w srodku chorzy i zgnili i zawsze moze to co najgorsze sie pojawic. Szkoda P . Wiktorze ze nie bedzie chyba juz Pana na oddziale. Niektorzy maja nadzieje ze to nie dlatego Pan nas chwilowo opuscil bo bylismy meczacy heh. I ze jeszcze wroci Pan do jakiejs placowki w naszym miescie i beda zajecia grupowe dostepne. Dziekuje ja i inni za caloksztalt i duzo zaangazowania. Arturo (ten co nie wie jak chodzi biegacz heh).
Artur pamiętam Cię dobrze, bardzo miła wiadomość z Twojej (Waszej) strony 🙂
Absolutnie oddziałów nie opuściłem z Waszych powodów, nikt z Was nie był też męczący. Stało się tak z uwagi na sprawy osobiste oraz organizację pracy. Ja lubię prowadzić zajęcia a nie siedzieć w „papierkach”. 🙂
Na pewno za jakiś czas dam znać gdzie jestem (w jakiej placówce) i na pewno stworzę tam miejsca na grupowe na zajęcia dla Waszych ekip!
Wszystkiego dobrego Wam życzę
Czy sybksrypcje to działają? Bo kliknąłem ale nie dostałem żadnej informacji zwrotnej ze jestem wpisany
Działa wszystko, nie dostaje się powiadomienia. Wpisujesz dane, klikasz suba i jesteś na liście.
Przeszłam traumę po śmierci taty. Bardzo dziękuję za spotkania, przez długi czas obok leków były dla mnie wielką pomocą w żałobie, która się przeciągała przez depresję. A potem były pomocą przy odstawianiu leków i budowaniem zaufania na nowo do zwykłej codzienności.
Bardzo cierpliwy człowiek, wie co robi i można mu w tym ufać.
Zdiagnozowano mi osobowość z pogranicza czyli borderline okropnie mnie to załamało. Pan Wiktor po kilku sesjach nie zgodził się z tym bo określił że jestem po prostu dda. I stąd tak wiele emocji w różnych sytuacjach. Dziekuję za to i starania aby zmieniono mi tą diagnozę. Polecam bo chce naprawdę pomóc i z tego co wiem to nie byłam jedyną osobą której pomógł w ustaleniu prawdy. Wszyscy inni mieli gdzieś czy dadzą mi borderline czy nie…byle leki i do domu.
Ja chwilowo zawiesiłem terapię u Wiktora z powodu niestety braku kasy ale miałem 26 spotkań. I bardzo pomogły mi na problemy z wychodzeniem z domu. Mam nerwicę lekową która uaktywnia się najbardziej poza domem. Jest dużo lepiej bo wiktor wyjaśnia to świetnie i dużą wagę przykłada do zachowań a te u mnie bardzo kulały. Na przykład unikanie czy też inne dziwne rzeczy jak życie gumy lub popijanie soku w momencie myśli że coś mi się dzieje. Jest konkretny i skupia się na sednie sprawy. Ja wrócę i polecam
Przemas tylko wykonywania zadań nie zawieszaj ;p
Dzięki za opinię jak i każdej osobie poniżej!
Nie ma za co, opinia ta jest adekwatna do tego co pozyskałem 😉
Jeszcze tylko dodam, że to też nie jest tak że to się przełamuje szybko i można sobie zostawiać wychodzenie z tego na tydzień lub dwa. Trzeba to wszystko wkoło robić. Wtedy zaczyna działać.
U mnie agorafobia ze 100 % teraz zeszła na 50 % ale minął pewien czas i też musiałem jednak codziennie te zadania robić. A jak się nie udało to mieć wyrozumienie co do dziś jest dla mnie jeszcze trudne 🙂
Coraz lepiej idzie! Wiktor że kiedy kolejny termin bo pisałem maila i na skype parę dni temu, a teraz właśnie przydałby mi się dalszy ciąg spotkań bo czuje ze l idę w przód! I to dzięki Tobie! Więc odezwij się nadziejo 🙂
Za mną 9 spotkanie więc to nie wiele w sumie. Ale postanowiłem napisać, że Wiktor ma świetne wyczucie sprawy. Mam momentami takie odczucie, że to on stworzył zaburzenia bo co mówi to dokładnie to siedzi w mojej głowie 😉 Do tego atmosfera zachęcająca do otworzenia się.
Oceniam bardzo pozytywnie z dwóch powodów. Po pierwsze wiedzy. Zna odpowiedzi na największe zagadki zaburzonej głowy 🙂 Po drugie to pierwszy terapeuta, u którego w końcu ruszyły mi zmiany mojego skrajnego perfekcjonizmu. Co u każdego innego poprzedniego było rzekomo nie do ruszenia. I jeszcze do tego atmosfera jest luźna a nie jak w banku. Wybredny jestem ale Wiktora polecam.
Polecam też forum zaburzeni.pl można to ze sobą fajnie połączyć. W razie jakiś chęci pogadania ze mną to mój nick tam to: martinsoneto. Być może też ktoś z Was ma skrajne reakcje idealności to chętnie porozmawiam. Warto się wspierać.
Polecam ! aczkolwiek jeśli ktoś jest systematyczny i wymagający co do spotkań to niestety nie wyjdzie, niestety ja zrezygnowałam ze współpracy ponieważ Wiktor nie miał czasu i pezkładał kilka spotkań , niestety poczułam się zlekceważona. Nie mniej jednak Polecam bo wiedzę ma ogromna , wspiera na tyle ile może , dużo tłumaczy i naprawdę pomaga. pozdrawiam i dziekuje
Ja do Pana Wiktora zgłosiłem się z agorafobią bo nie wychodziłem z domu. Najpierw krok po kroku zmotywował mnie do zrobienia badań żeby wykluczyć fizyczne choroby bo się tym nakręcałem a teraz coraz dalej poszerzamy granicę. Ma bardzo fajne etapowe podejście. I żałuje że wcześniej się nie zgłosiłem.
Grzesiek
Polecam konsultacje u Pana Wiktora. Przed terapią z nim byłam w tragicznym stanie. Silne natrety myślowe jak i szeroki wachlarz objawów somatycznych spowodował, ze zrezygnowalam z pracy, jednakże kilka spotkań wystarczyło, by postawił mnie na nogi. Pracujemy nad zagadnieniami DDA, a także zaburzeń lekowych. Polecam go z całego serca, to niesamowicie miły człowiek , który ma wielki talent.
Pozdrawiam serdecznie
P.S Szkoda, że jest tak niewielu ludzi z pasja, ale Pan przywraca wiarę, w to ze można robić coś prosto z serca 🙂
Całym sercem dziękuję za pomoc uzyskaną podczas konsultacji. Nie ma to jak poczuć się zrozumianym i w końcu wylać z siebie to wszystko co tak długo siedziało na duszy. Spotkania warte kontynuacji. Dla samego choćby faktu budowania poczucia zaufania. Rzadko spotykany dobrobyt w dzisiejszych czasach.
Miałam wątpliwości co do swojego stanu nerwicowego i Victor mi wszystko dokładnie wyjaśnił. Działa lepiej niż xanax!
Polecam! Zawsze gotowy do udzielania odpowiedzi i potrafi długo mówić co mega mi się podoba za każdym razem jak się łączymy. Bo daje mi to kopa jest coraz lepiej! Encyklopedia zaburzeń i wszystkiego co pochodne to właśnie Wiktor ;p
Z Panem Wiktorem miałem przyjemność poznać się w Naszej przychodni. Wcześniej zdiagnozowano mi osobowość z pogranicza i chada. Dopiero Pan Wiktor doszedł do prawdy i okazało się że jestem po prostu dda… Uratował mnie od błędnej diagnozy i leków antypsychotycznych! Za co zawsze będę wdzięczny bo byłem załamany tym.
Ma nosa a nie tylko wiedzę suchą z książek.
Wystarczyło 20 sesji aby uporać się ze strachem przed schizofrenia 🙂
Bardzo fajnie zaplanowany ciąg spotkań i duża wiedza robią robotę 🙂
Polecam Wiktora każdej osobie z nerwica.
Czy są jakieś wolne terminy i jest szansa aby w sierpniu się zapisać?
Geniusz. Psychologiczny Geniusz z ogromnym doświadczeniem. Wyjaśni WSZYSTKO. Bez wahania.
Jedyny specjalista na którego nie było mi szkoda wydawać kasy. Wkręciłem się bardzo po zażyciu narkotyków w nerwicę i bardzo mi spotkania z Wiktorem pomogły.
Dziękuję za 4 miesiące współpracy i cieszę się że tak szybko zacząłem i nie wkręcałem się dzięki temu bardziej. Teraz pora zapominać o tym wszystkim.
Cierpliwy, po tysiąc razy udzieli odpowiedzi a jak trzeba to opierdzieli! :} Jak się go słucha to nie stoi się w miejscu.
Rekomenduję zajęcia z Wiktorem i życzę wszystkim powodzenia :}
Uparty w nerwicy Tomasz.
Nie ma wolnych terminów? 🙁 Chodzę już co prawda na terapię ale bardzo trafiają do mnie Pana wypowiedzi. Chciałabym dlatego też u Pana się wesprzeć. Terapię mam w nurcie ericksonowkim, ale krótko na razie, czy to można łączyć z innymi zajęciami?
Kiedy teraz będą kolejne nowe terminy dodane? Bo czatuję już drugi tydzień 😀
Jestem bardzo zadowolony z przeprowadzonego testu na objawy psychotyczne. Dostałem długie pisemne wyjaśnienie, czego potrzebowałem 🙂
Z Wiktorem miałem już w sumie 20 spotkań ;p Mam silną nerwicę natręctw i lęki od wielu wielu lat i wiem że jeszcze wiele pracy przede mną. Wiktora polecam bo im więcej tych spotkań tym bardziej czuje się pewniejszy w tej całej nerwicy. Karmią one moją podświadomość. Do tego zawsze dostrzega w czym problem, co pomaga ogarniać bieżące sprawy.
Mam nadzieję tylko że zawsze będzie dla mnie wolny termin bo czasem o to trudno 😀
nie no Wiktor jest the best !
Stresowałam się przy pierwszym spotkaniu 🙂 Ale Wiktor potrafi powiedzieć coś wprost jak coś zauważy, co bardzo pomogło i ułatwiło mi otworzenie się.
Nie ma presji 🙂
Dziś mialam spotkanie i od razu chciałam napisać komentarz, bo jestem mega zadowolona! Nawet się zmotywowalam do wyjścia z domu :p
Dziękuję za uspokojenie i wyjaśnienie, do następnego razu
Natalia
A mogę korzystać równocześnie z Pana pomocy jak chodzę na terapię psychodynamiczną? Na terapię chodze już 2,5 roku a nadal zaburzenie mam i wydaje mi się że nie mam juz co tam robić. Ale nie chciałbym jeszcze jej kończy od razu, czy to nie będzie kolidowało?
Zachęcam do porozmawiania ze swoją psychoterapeutką o tym, gdyż ona obecnie zna Pana najlepiej.
Natomiast jeśli chodzi o samą specyfikę moich zajęć, to nie, nie będą kolidowały, szczególnie, iż mam otwarty umysł na wiele teorii. Co pomaga wprowadzać mi je w praktyce, w ramach potrzeb drugiej strony, a nie z konieczności – „bo tylko tą jedną teorię znam” 🙂
Czy subskrybent dostaje maila o nowych wolnych terminach? Potrzebuję z Panem tych zajęć bardzo
Pozdrawiam!
Tak 🙂
A czy w tą niedzielę ma Pan wolny termin?
Mam nerwice natrectw i potrzebuje porady
Jutro niestety nie. Ogólnie nowe terminy pojawią się 6 maja, gdyż na nadchodzacy tydzień jestem już zajęty.
Jak ktoś ma wątpliwości co do schizofrenii to polecam test u Vica bardzo dokładny opis dziękuję i do usłyszenia
Daje dużą akceptację przez co czuje się swobodnie mimo swoich słabości. Po Grzesiaku, który mówił mi, że słabością są natręctwa Wiktor to dar od losu ?
Rekomenduję bo jest bardzo cierpliwy ale też i stanowczy 🙂
Spotkania są motywujące, każdemu polecam w kryzysie!
Dziękuje mimo problemów z łączem ale z mojej winy 🙂
Obecnie czeka nas 6 spotkanie na skype, do tej pory jestem mega zadowolony.
W porównaniu do dwóch poprzednich terapii Pan Wiktor po prostu wie co czuje i wie co mi jest oraz wie co robic.
I nigdy nie wątpi. Pozdrawiam Adam
Dziękuje za dotychczasowe spotkania skype 🙂
Zajęcia super! Dziękuję i mam nadzieję że będą zawsze terminy! :)))